Sed fortuna fortis;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Dempta enim aeternitate nihilo beatior Iuppiter quam Epicurus; Diodorus, eius auditor, adiungit ad honestatem vacuitatem doloris. Id quaeris, inquam, in quo, utrum respondero, verses te huc atque illuc necesse est. Quid, cum fictas fabulas, e quibus utilitas nulla elici potest, cum voluptate legimus? Duo Reges: constructio interrete. Utilitatis causa amicitia est quaesita.

Nam qui valitudinem aestimatione aliqua dignam iudicamus
neque eam tamen in bonis ponimus, idem censemus nullam esse
tantam aestimationem, ut ea virtuti anteponatur.

Nam constitui virtus nullo modo potesti nisi ea, quae sunt
prima naturae, ut ad summam pertinentia tenebit.

Ita ceterorum sententiis semotis relinquitur non mihi cum Torquato, sed virtuti cum voluptate certatio. Tum Triarius: Posthac quidem, inquit, audacius.

Bork: Ne vitationem quidem doloris ipsam per se quisquam in rebus expetendis putavit, nisi etiam evitare posset.
Bork: Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti.
Equidem e Cn.: Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides.
Frater et T.: Nunc de hominis summo bono quaeritur;
Explanetur igitur.: Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate.

Hic, qui utrumque probat, ambobus debuit uti, sicut facit re, neque tamen dividit verbis.
Sed tamen omne, quod de re bona dilucide dicitur, mihi praeclare dici videtur.
Aperiendum est igitur, quid sit voluptas;
Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat;
An eiusdem modi?
Parvi enim primo ortu sic iacent, tamquam omnino sine animo sint.
Ita finis bonorum existit secundum naturam vivere sic affectum, ut optime is affici possit ad naturamque accommodatissime.

Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse finem, non eundem. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Quis est, qui non oderit libidinosam, protervam adolescentiam? Aeque enim contingit omnibus fidibus, ut incontentae sint. Quae si potest singula consolando levare, universa quo modo sustinebit? Aeque enim contingit omnibus fidibus, ut incontentae sint. Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio. Solum praeterea formosum, solum liberum, solum civem, stultost; Aeque enim contingit omnibus fidibus, ut incontentae sint. Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt.

Quodcumque in mentem incideret, et quodcumque tamquam occurreret.
Hoc est dicere: Non reprehenderem asotos, si non essent asoti.
Certe nihil nisi quod possit ipsum propter se iure laudari.
Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat;

Illi autem, quibus summum bonum sine virtute est, non dabunt fortasse vitam beatam habere, in quo iure possit gloriari, etsi illi quidem etiam voluptates faciunt interdum gloriosas.